Prawo do obrony/ nieobecność obrońcy/ cudzoziemiec nie władający polskim językiem

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:
Prawo do obrony/ nieobecność obrońcy/ cudzoziemiec nie władający polskim językiem
Wyrok:
Wyrok SN z dnia 22 marca 2007 r., sygn. V KK 190/06
Treść:
Art. 72 § 3 k.p.k., jak słusznie podkreśla się w doktrynie spełnia rolę gwarancyjną oraz stanowi realizację minimalnych standardów demokratycznego systemu prawnego, zapewniającego osobie nie władającej językiem danego kraju udostępnienie jej podstawowych dokumentów procesowych w znanym jej języku. (…)Niedopełnienie przez Sąd obowiązku wynikającego z omawianego przepisu było naruszeniem istotnego elementu prawa do rzetelnego procesu. […] Artykuł 6 k.p.k. statuuje jedną z podstawowych gwarancji procesowych oskarżonego, jaką jest prawo do obrony. Może ono być realizowane zarówno w sensie materialnym, jak i formalnym; przy czym to drugie rozumiane jest jako prawo do korzystania z pomocy obrońcy. Rozprawa przed Sądem Odwoławczym, którym był Sąd Okręgowy w G. odbyła się bez udziału obrońcy oskarżonego, mimo że ten dwukrotnie wnosił o odroczenie rozpoznania apelacji z uwagi na (udokumentowaną) „kolizję terminów”. Rozpoznanie sprawy pod nieobecność obrońcy była tym bardziej rażącym naruszeniem prawa oskarżonego do obrony, że A. K., jako cudzoziemiec, nie władał językiem polskim. Nawet, gdyby przyjąć, jak czyni to prokurator w pisemnej odpowiedzi na kasację, że obrońca uchybił obowiązkowi wynikającemu z art. 37 a ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze, to i tak okoliczność ta nie mogła szkodzić oskarżonemu, który przecież nie ponosił żadnej winy za nieustanowienie przez jego obrońcę pełnomocnika. (patrz postanowienie SN z dnia 24 listopada 1973 r., sygn. akt II KZ 220/73, OSNKW 1974, z. 3 poz. 56). Bezspornym jest, że skazanemu, który nie władał językiem polskim, nie doręczono odpisów dokumentów wymienionych w kasacji wraz z tłumaczeniem; uzasadniony jest zatem zarzut rażącej obrazy art. 72 § 3 k.p.k. Powołany przepis (art. 72 § 3 k.p.k.), jak słusznie podkreśla się w doktrynie spełnia rolę gwarancyjną oraz stanowi realizację minimalnych standardów demokratycznego systemu prawnego, zapewniającego osobie nie władającej językiem danego kraju udostępnienie jej podstawowych dokumentów procesowych w znanym jej języku (patrz T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Zakamycze 2003, s. 261 oraz Kodeks postępowania karnego. Tom I. Komentarz pod red. P. Hofmańskiego, Warszawa 2004, s. 371 - 373). Można też powiedzieć, że niedopełnienie przez Sąd obowiązku wynikającego z omawianego przepisu było naruszeniem istotnego elementu prawa do rzetelnego procesu.
Żródło:
Biuletyn Prawa Karnego Biura Studiów i Analiz SN nr 11/2007 poz. 1.2.9.

Zobacz również: