Prokurator/ stan spoczynku/ przeniesienie bez orzeczenia lekarskiego/ prawo powrotu do służby

Precedensy. Sprawy pracownicze

Tytuł:
Prokurator/ stan spoczynku/ przeniesienie bez orzeczenia lekarskiego/ prawo powrotu do służby
Wyrok:
Wyrok SN z dnia 26 lutego 2004 r. sygn. III AO 23/03
Treść:
Dopuszczalność przeniesienia w stan spoczynku prokuratora, który z powodu choroby nie pełnił służby przez okres roku (art.. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. — Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm. w związku z art.. 62a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.), nie jest uzależniona od uzyskania orzeczeń lekarskich o stanie jego zdrowia lub oceny rokowań medycznych, co do możliwości odzyskania zdolności do pełnienia służby prokuratorskiej. […] Zgodnie z art.. 71 § 1 u.s.p. w związku z art.. 62a ustawy o prokuraturze, prokurator może być przeniesiony w stan spoczynku, na wniosek właściwych prokuratorów, jeżeli z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby przez okres roku. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, jeżeli okres czynnej służby nie przekroczył 30 dni. […] Prokurator powinien znać przepisy pragmatyki prokuratorskiej i mieć świadomość wynikających z nich konsekwencji dotyczących realizowanego stosunku czynnej służby prokuratorskiej, który może być przerwany także wskutek czasowej długotrwałej choroby prowadzącej do jej niepełnienia przez okres roku, uznany przez ustawodawcę za uzasadniający dopuszczalność skutecznego przeniesienia w stan spoczynku w trybie art.. 71 § 1 u.s.p. w związku z art.. 62a ustawy o prokuraturze. Warto tu zasygnalizować, że sporne unormowanie jest skorelowane z innymi regulacjami dotyczącymi służby prokuratorskiej, która co do zasady powinna być pełniona przez prokuratorów zdolnych do jej pełnienia. Sporna regulacja została bowiem ustanowiona w interesie prokuratora, któremu w okresie nieobecności w pracy z powodu choroby wynagrodzenie przysługuje nie dłużej niż przez okres roku (art.. 94 § 1 u.s.p. w związku z art.. 62a ustawy o prokuraturze), a zatem bez instytucji przeniesienia prokuratora czasowo niezdolnego do pełnienia służby przez okres ponad okres roku byłby on pozbawiony źródeł utrzymania z tytułu niepełnionej służby (w tym dalszym okresie). Powyższe prowadzi do wniosku, że dopuszczalność przeniesienia w stan spoczynku prokuratora, który z powodu choroby nie pełnił służby przez okres roku (art.. 71 § 1 u.s.p. w związku z art.. 62a ustawy o prokuraturze), nie jest uzależniona od uprzedniego zapoznania się ze stanowiskiem zainteresowanego prokuratora dotyczącym tego przeniesienia ani od uzyskania dalszych orzeczeń lekarskich o stanie jego zdrowia lub oceny rokowań medycznych co do możliwości odzyskania zdolności do pełnienia czynnej służby prokuratorskiej. […] Ustawowe prawo powrotu na poprzednio zajmowane lub równorzędne poprzednio zajmowanemu stanowisku służbowemu przysługuje de legę lata wyłącznie prokuratorowi przeniesionemu w stan spoczynku z przyczyn, o których mowa w art.. 71 § 3 u.s.p. w związku z art.. 62a ustawy o prokuraturze (w razie zmiany ustroju prokuratury lub zmiany granic jej okręgów, jeżeli nie został przeniesiony do innej prokuratury), który może realizować prawo powrotu do czynnej służby, jeżeli ustały te przyczyny będące podstawą przeniesienia w stan spoczynku. Tak ograniczona podstawa prawna roszczenia nie oznacza wyłączenia możliwości powrotu do czynnej służby prokuratora przeniesionego w stan spoczynku z innych przyczyn, co w szczególności może dotyczyć rozważenia możliwości lub potrzeby powrotu do czynnej służby prokuratorskiej prokuratora, który odzyskał zdrowotną sprawność do jej pełnienia w dalszym okresie leczenia, zwłaszcza gdy przemawiać mogą za tym potrzeby służby i możliwości kadrowe. W rozpoznawanej sprawie taka procedura została uruchomiona wskutek zwrócenia się przez Prokuraturę Okręgową w K. o wydanie orzeczenia lekarskiego w celu ustalenia, na jaki okres odwołująca się jest niezdolna do pełnienia obowiązków prokuratora. Trzeba jednak podkreślić, że procedura ta nie przewiduje podstawy prawnej roszczenia, a możliwość powrotu do czynnej służby prokuratorskiej może wynikać z kompleksowej oceny profesjonalnej i zdrowotnej przydatności konkretnego prokuratora w kontekście potrzeb tej służby i możliwości kadrowych (etatowych) prokuratury
Żródło:
System Informacji Prawnej PRAWNIK

Zobacz również: