Rozbój/ wymuszenie rozbójnicze/ zmuszanie

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne materialne

Tytuł:
Rozbój/ wymuszenie rozbójnicze/ zmuszanie
Wyrok:
Wyrok SN z dnia 17 kwietnia 1998 r., sygn. IV KKN 411/97
Treść:
Dla bytu przestępstwa określonego w art. 211 k.k. niezbędne jest, aby celem sprawcy było osiągnięcie korzyści majątkowej, i to niezależnie od źródła jej pochodzenia; korzyść ta nie musi więc pochodzić od osoby, wobec której sprawca kieruje przewidzianą tym przepisem groźbę. Skutkiem wymuszenia rozbójniczego jest każde rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego, i to zarówno na korzyść sprawcy, jak i osoby przez niego wskazanej, przy czym odmiennie niż w wypadku art. 205 k.k., art. 211 k.k. nie przewiduje, aby następstwem groźby było „niekorzystne” rozporządzenie mieniem. […] Różnica między wymuszeniem rozbójniczym, o którym mowa z art. 211 k.k., a zmuszaniem przewidzianym w art. 167 k.k., polega na tym, że sposobem oddziaływania na pokrzywdzonego przy wymuszeniu rozbójniczym jest groźba zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie, przy zmuszeniu natomiast – przemoc lub groźba bezprawna; ponadto sprawca przy wymuszeniu rozbójniczym działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a w wypadku zmuszenia, o którym mowa w art. 167 k.k., korzyść taka nie jest koniecznym elementem działania sprawcy. Dla bytu przestępstwa 'określonego w art. 211 k.k. niezbędne jest, aby celem sprawcy było osiągnięcie korzyści majątkowej, i to niezależnie od źródła jej pochodzenia; korzyść ta nie musi więc pochodzić od osoby, wobec której sprawca kieruje przewidzianą tym przepisem groźbą. Skutkiem wymuszenia rozbójniczego jest każde rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego, i to zarówno na korzyść sprawcy, jak i osoby przez niego wskazanej, przy czym odmiennie niż w wypadku art. 205 k.k., art. 211 k.k., nie przewiduje, aby następstwem groźby było niekorzystne rozporządzenie mieniem.
Żródło:
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa nr 27/1998

Zobacz również: