Präjudizien - Der Zuständigkeitsbereich der Bezirksstaatsanwaltschaft Zielona Góra

Konkurencja/ porozumienia przedsiębiorców/ płatne kanały telewizyjne

Precedensy. Sprawy gospodarcze

Tytuł:: Konkurencja/ porozumienia przedsiębiorców/ płatne kanały telewizyjne
Wyrok:: Wyrok Sˇ w Warszawie z dnia 13 września 2006r., sygn. VI ACa 185/06
Treść:: 1. Ustawodawca zakazując porozumień ograniczających konkurencję (art. 5 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów) definiuje pojęcie porozumienia w sposób przykładowy w art. 4 pkt 4 lit. b wskazując, że mogą to być uzgodnienia dokonywane w jakiejkolwiek formie przez dwóch lub więcej przedsiębiorców lub ich związki. Oznacza to, że definicja przyjęta przez ustawodawcę odbiega od cywilistycznego rozumienia pojęcia porozumienia w tym sensie, że została zakreślona szeroko pozwalając przyjąć za porozumienia uzgodnienia, a zatem wszelkie formy skoordynowanych działań, które zmierzają do naruszenia konkurencji - czy przez wyeliminowanie, czy ograniczenie. Istotą tej formy porozumienia jest koordynacja zachowań przedsiębiorców nie w drodze nałożenia prawnie wiążącego obowiązku wspólnego działania, lecz przez świadome wskazanie sposobu współdziałania, którego celem lub skutkiem jest ograniczenie konkurencji. 2. Z treści art. 4 pkt 8 wynika, że rynek produktowy to rynek towarów, które ze względu na ich przeznaczenie, cenę oraz właściwości są uznawane przez nabywców za substytuty. Rynek produktowy - towar - powinien zatem charakteryzować się tym, że służy zaspokojeniu tych samych potrzeb nabywców, ma zbliżone właściwości, podobną cenę i reprezentuje zbliżony poziom jakości. Definiując pojęcie rynku produktowego na potrzeby ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów nie może ujść z pola widzenia dobro chronione ww. ustawą - konkurencja, co oznacza konieczność zdefiniowania rynku produktowego przez określenie towaru spełniającego powyższe właściwości, ale także przy uwzględnieniu działania, zachowania przedsiębiorców (dysponujących towarem lub nabywających go) z punktu widzenia ochrony konkurencji. Definiowanie bowiem samego rynku produktowego w odniesieniu do towaru w pewnych sytuacjach może być nie tylko nieadekwatne do sytuacji, ale także wprowadzające w błąd. 3. w ramach płatnych kanałów telewizyjnych istnieją dwie fazy obrotu. Jedna faza to nadawanie programu przez zestawiającego, którego można ze względu na sposób dystrybucji nazwać sprzedawcą hurtowym, a druga faza to dystrybucja programu bezpośrednio odbiorcom - abonentom dzięki działalności operatorów telewizji kablowej lub platformy cyfrowej. Odbiorcami zatem każdego nowego kanału telewizyjnego są najpierw operatorzy telewizji kablowej lub platform cyfrowych, a dopiero za ich pośrednictwem abonenci. Tak zdefiniowany rynek produktowy determinuje dodatkowo zakres terytorialny rynku odbiorców.
Żródło:: System Informacji Prawnej LEGALIS Wydawnictwo C.H. Beck

Zobacz również: