Wyrok bez rozprawy/ wniosek o wydanie wyroku skazującego/ postawa oskarżonego

Precedensy. Sprawy karne - prawo karne procesowe

Tytuł:
Wyrok bez rozprawy/ wniosek o wydanie wyroku skazującego/ postawa oskarżonego
Wyrok:
Wyrok SN z dnia 2 lutego 2007 r., sygn. V KK 423/06
Treść:
Wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub środka karnego, złożyć można wtedy, gdy okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego świadczy, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Trudno zakładać osiągnięcie celów postępowania karnego wtedy, gdy proponuje się orzeczenie wobec sprawcy zakazu, który nie będzie miał dla niego większego znaczenia, natomiast pozostawi się mu uprawnienie, przy którego korzystaniu dopuścił się przestępstwa. […] W niniejszej sprawie wydanie orzeczenia w zakresie dotyczącym środka karnego stanowi jaskrawe obejście prawa. Za oczywiste przecież uznać należy, że przy orzekaniu w przedmiocie środków karnych sąd winien mieć na uwadze przede wszystkim ich funkcję prewencyjną, odpowiadającą intencjom ustawodawcy. Nie ulega też wątpliwości, że celem regulacji zawartej w art. 42 § 2 k.k., obligującej do orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów jest czasowe wyeliminowanie z ruchu sprawcy, jako kierowcy tego rodzaju pojazdu, który prowadził w stanie nietrzeźwości. Zaskarżony wyrok nie uwzględnia ani funkcji, ani celów, dla których wymieniony w zarzucie kasacji przepis egzystuje. Należy zatem zgodzić się z twierdzeniem Prokuratora Generalnego, że wyrok ten został wydany z rażącym naruszeniem art. 42 § 2 k.k. […] Należy tez zauważyć, że do wydania zaskarżonego wyroku doszło w wyniku obrazy przepisów postępowania. Zgodnie z art. 335 § 1 k.p.k., wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub środka karnego, złożyć można wtedy, gdy okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego świadczy, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Ta ostatnia przesłanka nie została w niniejszym wypadku spełniona. Trudno bowiem zakładać osiągnięcie celów postępowania karnego wtedy, gdy proponuje się orzeczenie wobec sprawcy zakazu, który nie będzie miał dla niego większego znaczenia, natomiast pozostawi się mu uprawnienie, przy którego korzystaniu dopuścił się przestępstwa. Sąd Rejonowy nie powinien był uwzględnić wniosku, który nie spełniał tej ustawowej przesłanki. Ciążyła na nim powinność postąpienia w sposób przewidziany w art. 343 § 7 k.p.k., tj. skierowania sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych, jeśli na posiedzeniu treść wniosku nie została zmodyfikowana we właściwym kierunku.”
Żródło:
Biuletyn Prawa Karnego nr 6/07 Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego

Zobacz również: