USIŁOWAŁ DOPROWADZIĆ KOBIETĘ DO OBCOWANIA PŁCIOWEGO

Dodano: 2016-11-07

Krosno Odrzańskie. Prokurator Rejonowy w Krośnie Odrzańskim skierował do sądu akt oskarżenia przeciwko 35 letniemu mężczyźnie, który  19 marca 2016 r. w Gubinie stosując przemoc wobec pokrzywdzonej usiłował doprowadzić ją do obcowania płciowego wbrew jej woli w ten sposób, że wykorzystując przewagę fizyczną, przytrzymywał pokrzywdzoną za ubrania i ramiona uniemożliwiając jej ucieczkę, szarpał pokrzywdzoną w celu przełamania jej oporu, uderzał rękoma po twarzy i ciele, a następnie poprzez mocne pchnięcie pokrzywdzonej spowodował, że upadła ona plecami na łóżko. Oskarżony  zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na czynny opór pokrzywdzonej, a także skuteczną interwencję znajomego pokrzywdzonej. Oskarżony działał w warunkach recydywy czyli powrotu do przestępstwa. O sprawie pisaliśmy, gdy prokurator kierował do sądu wniosek o areszt.

Na wniosek prokuratora Sąd Rejonowy w Krośnie Odrzańskim zastosował tymczasowy areszt wobec oskarżonego na okres 3 miesięcy.

Oskarżonemu grozi kara pozbawienia wolności od 2 do nawet 15 lat./AP



Czytaj więcej:

- w Ciekawie...nie tylko o prawie:

Areszt tymczasowy

Jest izolacyjnym środkiem przymusu stosowanym w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego. Areszt tymczasowy nie jest - wbrew rozpowszechnionemu przekonaniu - karą i nie zastępuje kary, jakkolwiek po jej orzeczeniu zaliczany jest na poczet kary już odbytej. Jedynym dopuszczonym przez prawo wyjątkiem od wskazanego tu celu stosowania aresztu tymczasowego i innych środków zapobiegawczych jest zapobieżenie popełnieniu przez oskarżonego [podejrzanego] nowego, ciężkiego przestępstwa. Uzasadnia to np. zastosowanie aresztu wobec znanego, przyznającego się do czynu sprawcy usiłowania pozbawienia życia innej osoby czy zdeterminowanego podpalacza, którego zachowanie świadczy o zamiarze konsekwentnej realizacji zbrodni. Więcej

 

Ujęcie sprawcy przestępstwa
Niektórzy utożsamiają je z zatrzymaniem, inni widzą w nim przede wszystkim akt uprawnionej obywatelskiej samoobrony przed bezprawnym działaniem sprawcy przestępstwa. Wśród znawców tematu panuje natomiast zgoda, co do tego, że ujęcie - w przeciwieństwie do zawiadomienia o wiadomym fakcie przestępstwa - nie stanowi ani prawnego ani obywatelskiego obowiązku. Prawo ujęcia gwarantuje natomiast bezkarność każdemu, kto podejmie się schwytania sprawcy przestępstwa w chwili dokonywania tego czynu lub tuż po jego popełnieniu.
Zachowanie dozwolone nie może być bowiem jednocześnie karalne nawet wówczas, gdy formalnie wyczerpuje znamiona czynu zabronionego. Więcej