Wolność prasy/ definicja sprostowania i odpowiedzi/ znamiona przestępstwa prasowego
Precedensy. Sprawy różne
- Tytuł:
- Wolność prasy/ definicja sprostowania i odpowiedzi/ znamiona przestępstwa prasowego
- Wyrok:
- Postanowienie SN z dnia 2 marca 2001 r., sygn. V KKN 631/98
- Treść:
- Publikowanie jako „odpowiedzi" tekstu nadesłanego do redakcji jako „sprostowanie" wyczerpuje w wypadku opatrzenia takowego tekstu komentarzem znamiona przestępstwa określonego w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24 ze zm.). […] W polskim systemie prawnym prawo prasowe przewiduje zasadniczo dwa sposoby reglamentowanej ustawowo reakcji na teksty opublikowane w prasie, a mianowicie: instytucję sprostowania i instytucję odpowiedzi. W obszarze prawa cywilnego (art. 24 § 1 k.c.) pojawia się określenie „oświadczenie odpowiedniej treści", dość swobodnie interpretowane przez judykaturę, publicystykę prawniczą, a nawet doktrynę jako „sprostowanie", mimo że nie spełnia takiej funkcji. Niereglamentowaną przez prawo reakcją na opublikowany materiał prasowy jest polemika, mająca charakter wypowiedzi w — prowadzonej na łamach środków społecznego przekazu — dyskusji. Forma polemiki i zasady jej publikowania nie są określone przez prawo. W polskim systemie prawnym „sprostowaniem" jest rzeczowa, odnosząca się do faktów wypowiedź, zawierająca korektę wiadomości podanej przez prasę, którą prostujący uznaje za nieprawdziwą lub nieścisłą. „Odpowiedzią" w rozumieniu prawa prasowego jest rzeczowa odpowiedź dotycząca zawartych w materiale prasowym stwierdzeń, jednakże wyłącznie tych, które zagrażają dobrom osobistym (art. 31 prawa prasowego). Tak więc sprostowanie odnosi się wyłącznie do faktów, natomiast odpowiedź dotyczy przede wszystkim ocen, chociaż może także dotyczyć faktów. Wypowiedzi, które nie są sprostowaniami i nie stanowią odpowiedzi na stwierdzenia zagrażające dobrom osobistym, lecz przeczą tezom lub argumentacji materiału prasowego, mają charakter polemiki. […] Skoro w art. 31 prawa prasowego nałożono na redaktora naczelnego obowiązek opublikowania, na wniosek zainteresowanego: sprostowania wiadomości nieprawdziwej lub nieścisłej, a także odpowiedzi na stwierdzenia zagrażające dobrom osobistym, to możliwe jest domaganie się przez zainteresowanego opublikowania pisma zawierającego zarówno sprostowanie, jak i odpowiedź, przy czym nie jest ważne, jak zostało nazwane to pismo. O jego charakterze decyduje bowiem nie nazwa, lecz treść i cel wniesienia tego pisma. Bezsporne jest, że obowiązek opublikowania sprostowania i odpowiedzi spoczywa z mocy art. 31 prawa prasowego na redaktorze naczelnym i tylko on jest legitymowany biernie w procesie o nakazanie dopełnienia obowiązku publikacji (art. 39 ust. 1 prawa prasowego).
- Żródło:
- System Informacji Prawnej PRAWNIK
Zobacz również:
Menu główne
Nasze strony
Dla pokrzywdzonych
Dla podejrzanych
Inne strony
Licznik odwiedzin: 154356731
