Informacja publiczna/ podmioty uprawnione do żądania/ upoważnienie do reprezentowania osoby prawnej

Precedensy. Sprawy różne

Tytuł:
Informacja publiczna/ podmioty uprawnione do żądania/ upoważnienie do reprezentowania osoby prawnej
Wyrok:
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2007 r., sygn. II SA/Wa 2404/06
Treść:
Artykuł 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępnie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198) dopuszcza możliwość wystąpienia z wnioskiem o udzielnie informacji publicznej każdemu, bez wykazania interesu prawnego lub faktycznego i w tym sensie nie jest istotnym, kto tej informacji żąda. Natomiast nie oznacza to jednak, że jeżeli z takim wnioskiem występuje osoba prawna to nie należy badać, czy osoba/osoby w jej imieniu występujące są upoważnione do jej reprezentowania.

[…] Sąd za całkowicie nietrafny uznał zarzut skargi dotyczący naruszenia przez Ministra Finansów art. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, w myśl którego - każdemu, z zastrzeżeniem art. 5, przysługuje prawo dostępu do informacji publicznej, a od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego i dlatego organ powinien rozpoznać sprawę jak dla osoby fizycznej, z uwagi na podpisanie wniosku przez Piotra T.

Sąd zwraca uwagę, iż powyższy przepis dopuszcza możliwość wystąpienia z wnioskiem o udzielnie informacji publicznej każdemu, bez wykazania interesu prawnego lub faktycznego i w tym sensie nie jest istotnym, kto tej informacji żąda. Natomiast nie oznacza to jednak, że jeżeli z takim wnioskiem występuje osoba prawna to nie należy badać, czy osoba/osoby w jej imieniu występujące są upoważnione do jej reprezentowania. Jest rzeczą oczywistą, że w sytuacji w której osoba fizyczna występuje w imieniu osoby prawnej i powołuje się na nią, to działa w jej imieniu, jako organ reprezentujący dany podmiot lub pełnomocnik, a nie na własną rzecz. Za kuriozalne należy uznać wywody skarżącego, że skoro Piotr T. istnieje, to wnioski z dnia 25 lipca 2005 r. powinny być rozpoznane dla niego. Otóż Piotr T. podpisał te wnioski, lecz o udzielanie informacji publicznej występował, jako organ uprawniony do reprezentacji Związku Zawodowego Celników Izby Celnej w K., a nie w imieniu własnym, jako osoba prywatna. Stwierdzić zatem należy, iż Piotr T. jako organ Związku Zawodowego Celników Izby Celnej w K. nieposiadającego osobowości prawnej, nie mógł być stroną postępowania przed Dyrektorem Izby Celnej w K., co trafnie podniósł Minister Finansów w zaskarżonej decyzji.



Żródło:
System Informacji Prawnej LEX a Wolters Kluwer business "Lex dla sędziego i prokuratora"

Zobacz również: